Serçenin İsyanı

SERÇENİN   İSYANI

Serçe Allah’a küsmüştü. Günler geçiyordu ve serçe hiçbir şey söylemiyordu. İçine kapanmış derin büyük bir hüzne boğulmuştu.Artık Rabbine bir şey demiyor ve onunla konuşmuyordu! Melekler merakla Allah’a serçeyi soruyorlardı ve her seferinde Allah, meleklere “o gelecek” diye cevap veriyordu. “Çünkü onun sesini duyacak tek kulak benim ve onun minik kalbindeki derdini anlayacak olan da tek benim” diyordu. Bir zaman sonra serçe, kalbi hüzün, gözü yaşla dolu bir halde bir ağacın dalına kondu. Hiçbir şey söylemiyordu öyle sessiz sessiz bekliyordu.

Allah, serçeye seslendi. Söyle bana! Canını sıkan ve kalbini hüzne boğan derdin nedir senin? Melekler serçe ne söyleyecek diye ona bakıyordu. Serçe mahzun biraz da sitemli ses tonuyla; “Küçük bir yuvam vardı. Yorulduğumda dinlendiğim üşüdüğümde sığındığım.

Kimseyi rahatsız etmiyordum ve kocaman Dünya’da ufacık bir yerdi kimsenin yerini dar etmiyordu. Sen onu da bana çok gördün  Neydi o zamansız fırtına?   Esip yıktı yuvamı ve beni yuvasız bıraktı.” Artık konuşamadı. Sessizlik Arş-ı rahmanda yankılanıyordu ve melekler başlarını eğmiş Allah’ın vereceği cevabı bekliyordu.

Allah; “ sen, o yuvanda dinlenirken seni avlamak isteyen bir  yılan  yuvana doğru geliyordu, seni yılandan   korumak için fırtınaya emrettim yuvanı yıksın diye bu şekilde sen oradan uzaklaşarak yılandan kurtuldun.

Nice belalar  var ki muhabbetimle senden uzaklaştırdım ve sen kuşatıcı muhabbetimi görmüyor geçici belalardan  dolayı bana düşman oluyorsun. Serçenin gözleri doldu ve hüngür hüngür ağlamaya başladı ve onu çok seven Allah’ın şefkat ve merhametine hayran kaldı.

Utangaç bir sesle: “AFFET  ALLAHIM“ diyebildi yalnızca. Ve gönül sözü Arş-ı İlahi’de yankılandı. “AFFET  ALLAHIM"

Başımıza gelen her musibette,  tabi ki nice hayırlar gizlidir. Rabbimize isyan etmek yerine, olanda hayır vardır diyerek rıza göstermek gerekir…

Vardır  bunda da  bir  hayır,  diyerek  Yüce  Yaradana  tevekkülle  sığınmamız  gerekir.

Deme  niçin  bu  böyle,

Yerindedir  o  öyle

Var  sonunu  seyreyle,

Mevla  görelim  neyler

Neylerse  güzel  eyler.